Cena pszenicy na Matif od początku października porusza się w trendzie bocznym w pobliżu swoich minimów kontraktowych z przełomu wrzesień/październik (186,25 eur/t). Piątkową sesję seria na grudzień zamknęła ceną 190,25 eur/t, czyli tylko 1 euro wyżej niż tydzień wcześniej. Ceny unijnej pszenicy nie chcą rosnąć po doskonałych zbiorach i w obliczu nadal słabego eksportu. Na globalnym rynku pszenicy rekordowe prognozy/szacunki produkcji systematycznie rosły w aktualizowanych raportach.
Warto przypomnieć, że USDA 30-go września (przed zamknięciem rządu) podniósł krajowe zbiory o 1,44 mln ton do wysokiego poziomu 53,89 mln ton (nieco więcej niż przed rokiem). Pod koniec września Komisja Europejska podniosła szacunki zbiorów pszenicy w UE-27 aż o 4,5 mln ton do 284,17 mln ton - najwięcej od 2020 roku. W górę korygowane są prognozy zbiorów w Argentynie i Australii (trwają).
Eksport unijnej pszenicy ożywił się lekko w ostatnich tygodniach, ale nadal jest o 21% słabszy niż w poprzednim sezonie, z wynikiem tylko 5,87 mln ton (16 tygodni sezonu 2025/26).
Na Matif wyceny listopadowej serii kukurydzy pozostają od dwóch tygodni poniżej poziomu 185 eur/t, po spadku na 1,5-roczne minimum listopadowego kontraktu (ok. 180 eur/t) na przełomie września i października. Odbicie cen za oceanem nie wsparło notowań unijnego kontraktu, który odczuwa presję wynikającą z trwających zbiorów.
Unijny kontrakt na rzepak z dostawą w listopadzie podrożał w skali tygodnia 7,0 eur/t do 469,25 eur/t (tydzień wcześniej potaniał o 4,5 eur/t) w piątek. Notowania unijnego rzepaku pozostają w październiku w szerokim trendzie bocznym 460 – 470 eur/t.
Unijny rzepak pozostaje pod presją trwających zbiorów w Kanadzie i rosnących prognoz dla Australii. Również na giełdzie w Winnipeg widoczna jest stabilizacja po tym jak ceny canoli spadły na półroczne minima pod wpływem kończących się zbiorów, ale też w kontekście utrzymujących się napięć handlowych z Pekinem.
Na giełdzie w Chicago panował trend wzrostowy w notowaniach soi i zbóż w minionym tygodniu. Sprzyjały temu sygnały wskazujące na możliwą poprawę stosunków między USA a Chinami w obliczu zbliżającego się, zaplanowanego na czwartek, spotkania prezydentów Donalda Trumpa i Xi Jinpinga w Korei. Szczególnie mocno drożała soja, która w ostatnich miesiącach została całkowicie wyparta z chińskiego rynku przez dostawców z Ameryki Południowej.
W grupie trzech głównych amerykańskich kontraktów najlepiej wypadła soja notując 2,2% wzrost w skali tygodnia. Gorzej, z wynikiem +1,7% tydzień zakończyła pszenica SRW i tylko 0,2% wzrost zanotowała kukurydza po piątkowej korekcie.
Grudniowy kontrakt na soję zamknął czwartek najwyżej od czerwca - 10.45 USD/buszel, by stracić nieco w piątek na wartości. W skali tygodnia soja podrożała o 2,2%. Uczestnicy rynku pozostają zatem optymistyczni po licznych obietnicach prezydenta USA o zwiększeniu eksportu soi do Chin, ale ciągłe zmiany stanowiska władz amerykańskich wciąż podtrzymują pewną nerwowość na rynku.
Amerykańska kukurydza z kolei przeszła sporą korektę techniczną w piątek po gwałtownym wzroście naw poprzedniej sesji, w ślad za cenami ropy naftowej. Oczekuje się, że drastyczne zaostrzenie amerykańskich sankcji na rosyjską ropę może znacząco ograniczyć globalną podaż, co spowodowało gwałtowny wzrost cen ropy w minionym tygodniu. Oczywiście zwyżki cen ropy są korzystne dla wszystkich surowców wykorzystywanych do produkcji etanolu i biodiesla. Trwające zbiory w USA powinny zwiększać dostępność, ale farmerzy opóźniają sprzedaż kukurydzy i soi z powodu niskich cen. Ceny kukurydzy w Chicago stabilizują się w wąskim przedziale od 4,20 do 4,28 USD/buszel wspierane przez silny eksport i popyt krajowy ze strony sektora etanolu.
Ceny pszenicy SRW w Chicago pozostawały do niedawna stabilne, hamowane przez dużą podaż globalną. Kontrakt grudniowy oscylował wokół wieloletnich minimów - 5,0 USD/buszel, ale w czwartek jego cen wybiła o 1,8% w górę. Piątkowa sesja przyniosła wprawdzie korektę spadkową, ale i tak pszenica podrożała o 1,7% w skali tygodnia.
Amerykańskim kontraktom pomagają też zapowiedzi Japonii dotyczące zobowiązania się do zakupu towarów pochodzących z USA, zwłaszcza soi. Także niepewność wynikająca z braku ważnych raportów rynkowych (zamknięcie rządu w USA trwa od 1 października) sprowokowała inwestorów spekulacyjnych do redukcji krótkich pozycji.
Warto również zauważyć, że amerykańskie kontrakty zaliczyły wzrostowy tydzień mimo 0,5% umocnienia dolara względem euro w tym czasie.
Andrzej Bąk
Źródło wykresów: barchart.com
